Pagina's

dinsdag 20 december 2011

Gedicht: 'Het spook in het kasteel'

De wind waait door de bomen,
Erger dan in mijn engste dromen.
In het verlaten kasteel,
Zitten spinnen, best wel veel.
De houten vloeren kraken:
‘Jij hebt hier geen zaken.’
En als je goed luistert,
Lijkt het net alsof er iemand fluistert.
Bij volle maan,
Daar kun je van op aan,
Zweeft er een klein spookje.
En nee, dit is geen sprookje.
Het is helemaal alleen.
Waar zijn zijn vriendjes toch heen?
Ik zou het hem wel willen vragen,
Maar alleen durf ik dat niet te wagen.
Kom jij met me mee?
Als je ook nieuwsgierig bent, zeg dan zeker geen nee.


Nou, dit was het gedicht. Ik heb het geschreven toen ik in groep 8 (zesde leerjaar basisschool in België) zat, dus ik was elf.
Elke maandagochtend moest iemand een gedichtje voordragen, dat mocht gewoon van internet gehaald zijn of zelfgeschreven. Het verbaast jullie waarschijnlijk niet dat ik altijd koos om zelf wat te schrijven. Dit was dan het eerste gedicht dat ik voordroeg op maandagochtend.
Na afloop verdwenen de geschreven versies van het gedicht steeds in de grote 'Gedichtenmap'.
Old memories, wat zijn ze leuk!

dinsdag 13 december 2011

Gedichtje: 'Willen'

Hoi iedereen,

Deze keer opnieuw een gedicht, zover je het een gedicht kunt noemen. Het zijn eigenlijk eerder enkele zinnetjes (daarom staat er in de titel ook 'Gedichtje' :P) om je aan het denken te zetten. That's it. Gewoon, wat zinnetjes die vorige week plotseling in mijn hoofd ontstonden en de lay-out van een 'gedicht' hebben gekregen.

Ik wil
Wat jij niet wilt
Jij denkt
Te weten
Wat ik wil
Maar je weet niet eens
Wat je zelf wilt

Dit was het dan, kort en krachtig, zullen we maar zeggen.

dinsdag 6 december 2011

Examens

Examens, ze zijn er weer. Waarom moeten de examens in België uitgerekend op 6 december, de dag dat onze Heilige man terug naar Spanje vertrekt, starten?
Sorry, ik moet me weer wat nuanceren, het officiële startschot van de examens is pas 7 december, morgen dus. Maar vanmiddag moest ik al leren voor morgen, dus eigenlijk ben je wel al gewoon met de examens bezig.
De hele middag diehard blokken, wat een leuk Sinterklaascadeau.

Euhm, nu de waarheid graag.
Morgen heb ik Nederlands, een vak dat best oké is, vind ik. Je verrijkt er gewoon je moedertaal mee en voor iemand zoals ik die graag schrijft, is het zeker een must. Ik heb er niet echt schrik voor, ben nu niet helemaal in overdrive omdat ik absoluut niet weet hoe alles nog in mijn hoofd te stampen. Nederlands houdt gewoon in om even achter je studieboeken te zitten en de belangrijkste dingen enkele keren duchtig te herhalen; voor de rest ontspan je je gewoon.

Yes, ik heb gewoon een middagje vrij gekregen voor Sinterklaas!
Ja, eigenlijk wel, als je het erg optimistisch bekijkt.

Op mijn Belgische school viert niemand Sinterklaas, behalve mijn biologielerares, die vandaag aan iedereen koekjes uitdeelde, wat toch nog een Sinterklaasstemming opwekte. Die koekjes waren overigens erg lekker, dus helemaal top van die leerkracht. Ook al gedenken mijn medeleerlingen alleen maar Sint-Maarten op 11 november (in sommige streken in België doet men aan Sint-Maarten, in andere aan Sinterklaas), niemand schroomde er voor om een handjevol van die lekkernijen mee te graaien. Tja, zo gaat dat.

Ik celebreer beide mannen met de lange baard. Ik heb nu eenmaal de Belgische en Nederlandse nationaliteit en in beide landen vrienden, dus automatisch doe ik mee aan beide feesten. Wel vind ik de stemming op 6 december in Nederland uitbundiger dan op 11 november in België, het is in Nederland net allemaal wat grootser. Vooral die chocoladeletters zijn elk jaar een erg smakelijke aangelegenheid (ja, ook dit jaar heb ik zo’n letter gekocht in de winkel ;) ).

Ik wijk weer te veel af van mijn oorspronkelijke onderwerp en ik moet nodig weer verder, want EXAMENS.
Ik heb deze periode niet erg veel tijd meer om te bloggen, hang met mijn hoofd in studieland, dus de komende twee weken zullen erg rustig worden op deze blog.
Zo, jullie weten dan dat ik er niet voorgoed mee gekapt ben, maar gewoon even een tussentijdse break houd voor de examens.
En misschien dat ik toch nog even wat plaats, als de kriebels om opnieuw een (hopelijk :P) Sprekende Schrijfsel te publiceren te groot worden. Uitzonderingen mogen gemaakt worden, toch?

donderdag 1 december 2011

Op of tussen twee stoelen? (Part 1)

 
 
Twee nationaliteiten, leven tussen België en Nederland, het is zoals met twee stoelen aan tafel zitten. Je linkerbil op de ene stoel, je rechterbil op de andere stoel en als het even misgaat en de stoelen schuiven te ver uit elkaar, val je. Weliswaar niet ontzettend diep, maar misschien wel net diep genoeg om je pijn te doen.

Wat ben ik eigenlijk? Ben ik een Nederbelg of juist helemaal niets? Of ben ik gewoon wat ik me voel?
 
Sinds mijn geboorte heb ik de dubbele nationaliteit en ik heb al in beide landen gewoond. Ik ben dus half Belgisch, half Nederlands. Nee, dit is wat kort door de bocht van me. Genetisch gezien ben ik 1/8 Frans, 3/8 Belgisch en 4/8 Nederlands. Yes, Nederland wint. Maar, dat is gewoon genetisch, telt niet echt, vind ik.

Mijn accent ligt blijkbaar ergens tussen Nederlands en Belgisch in; de Belgen vinden me een Nederlandse tongval hebben, de Nederlanders denken er weer omgekeerd over.
Zo komt het wel eens voor dat ik in België in de winkel sta en de kassabediende plotseling zegt: 'Hé, kom je uit Nederland.` Daar gaan we weer. Ik snap de reactie en heb liever dat ze het gewoon in mijn gezicht zeggen dan achter mijn rug te roddelen (als je wordt aangestaard, vind ik het nog erger, en dat aanstaren gebeurt helaas het vaakst in België).
Het is niet echt leuk om het steeds te horen en aangestaard te worden. Het geeft een toerist-in-eigen-land-gevoel.
 
Vaak stel ik mezelf de vraag: wat doen accenten ertoe? Ik bedoel, het verschil tussen Antwerps en West-Vlaams is immens, maar het wekt minder gekke blikken in de winkel op of op zakelijk vlak. Waarom dan beginnen mierenneuken over of je Belgisch of Nederlands spreekt? De landen komen van dezelfde grondtaal, hebben wel in de loop der tijd een iets andere woordenschat gekregen.
Die verschillen tussen Belgische en Nederlandse woorden vind ik trouwens te gek. Lachen geblazen, om een typisch Belgisch woord in Nederland te gebruiken en omgekeerd. In België roept men dan 'Wablieft?' en in Nederland 'Wat zeg je?'.
Omdat ik die verschillende nuances in taal tussen beide landen en de andere mentaliteiten zo intrigerend vind, zal ik het zeker niet bij dit ene berichtje laten over dit onderwerp.
 
Tot de volgende!
 
(met dank aan Schana, voor de laatste zin :P)